Wystawy

Chłód w pokoju sączy waniliowe mleko. Wystawa dla najmłodszych i nie tylko

13 listopada 2021 ‒ 28 stycznia 2022
Edukacja
„Chłód w pokoju sączy waniliowe mleko” to wystawa prezentująca instalacje artystyczne stworzone przez artystów w ramach pobytów twórczych w Bytomiu.

Łukasz Dziedzic. Ad maiorem Poloniae gloriam

28 sierpnia ‒ 15 października 2021

W latach 30. XX wieku zagadnienia morskie popularyzowała Liga Morska i Kolonialna, funkcjonująca pod różnymi nazwami od 1918 roku. Była to jedna z największych organizacji społecznych, zrzeszająca w 1939 roku ok. miliona członków.

Małgorzata Szandała, Marta Szulc. Kobieta na księżycu

28 sierpnia ‒ 15 października 2021

Tytuł wystawy nawiązuje do filmu science fiction autorstwa Fritza Langa „Kobieta na księżycu” (1929), w którym rola kobiety jest mocno zdominowana przez jej męskich towarzyszy. 

Grażyna M. Olszewska. Mamidła

19 czerwca ‒ 6 sierpnia 2021

Mamidło – 1. coś co nęci i wabi; 2. przywidzenie, widziadło.

Adam Łucki. Twoje reguły czynią mnie drugim

19 czerwca ‒ 6 sierpnia 2021

Projekt porusza problemy związane z ostracyzmem i opresją społeczną wobec Innego, z wykluczeniem, szeroko pojętą klasowością, marginalizacją i presją otoczenia.

Mateusz Kokot. Hidden in plain sight

19 kwietnia ‒ 28 maja 2021

W jednej z opcjonalnych rzeczywistości heliocentryzm to kłamstwo. Ziemia to płaski dysk przykryty kopułą, pod którą krążą Słońce i Księżyc. Na powierzchnię planety zamiast grawitacji oddziałuje elektromagnetyzm lub ⎼ jak w windzie ⎼ iluzja przyciągania, powodowana jednostajnie przyspieszonym ruchem w górę.

Uladzimir Pazniak. My po prostu zdechniemy, a oni pójdą do Nieba

10 kwietnia ‒ 28 maja 2021

„I zdało się młodzieńcowi, że widzi naród cały zamordowany, pływający w morzu niebieskiej jasności…” 

Ignacy Krasiński, Nie-Boska komedia

Lena Achtelik. Czy teraz jest tyle samo motyli co wtedy, gdy byliśmy dziećmi?

10 kwietnia ‒ 28 maja 2021

Pierwsze doznanie śmierci miało charakter romantyczny, wręcz oniryczny – wspominane po latach przywodzi na myśl Ofelię z obrazu Millaisa. Za drugim razem doświadczenie zwłok miało zgoła odmienny charakter. Ciało w stanie silnego rozkładu przejmowała już natura: owady zjadły twarz, pod skórą zagnieździły się larwy. Silnej woni rozkładu nie dało się porównać z żadnym ze znanych zapachów. 

20222020