27 lipca 1960 roku, podczas wystąpienia przed grupą kilkuset republikanów, ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych Dwight D. Eisenhower wymienił zgubne skutki polityki prospołecznej Szwecji, łącząc socjalizm z nadmiarem swobód seksualnych, pijaństwem i najwyższym wskaźnikiem samobójstw na świecie. Przemówienie Eisenhowera, ocierając się o dzisiejsze fake news, oparte było m.in. na prowokacyjnym eseju autorstwa Joe Davida Browna „Sin and Sweden” („Grzech i Szwecja”), który ukazał się w 1955 roku w Times Magazine. W kwestionowanym przez autorytety tekście, powstałym niezgodnie z etyką dziennikarską, Brown nakreślił jednostronny obraz kraju o wątpliwych standardach moralnych w społeczeństwie zsekularyzowanym i pozbawionym wartości chrześcijańskich. Brown posłużył się przy tym niewielką liczbą danych statystycznych, m.in wskaźnikami wykonywanych aborcji i łatwością do jej dostępu oraz niespójnymi informacjami o edukacji seksualnej nieletnich, wprowadzonej pioniersko w Szwecji. Dla występującego przed republikanami Eisenhowera były to najlepsze dowody czyniące ze Szwecji przykład tego jak socjalizm może sprowokować upadek narodu.

Choć wypowiedź Eisenhowera została szybko zdementowana jako niezgodna z prawdą, szczególnie jeśli chodzi o faktyczną liczbę popełnianych wówczas samobójstw, nie zmieniło to faktu, że z jego słów zrodził się negatywny stereotyp. Po dziś dzień wizerunek Szwecji jest mocno spolaryzowany. Dla polityków i międzynarodowych komentatorów Szwecja jest albo stawiana jako model współczesnego społeczeństwa, gdzie wszystko co związane z postępem, od nowinek technicznych po reformy społeczne, przyjmuje się wcześniej, albo kraj w stanie upadku. Obok pozytywnych skojarzeń pojawiają się więc skrajnie negatywne historie skupione głównie wokół wizji rychłej klęski kraju, spowodowanej wzrastającą liczbą imigrantów i liberalną polityką.

W 2017 roku Szwecja ponownie pojawiła się na ustach amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa, który podczas jednego ze swych wystąpień na wiecu we Florydzie odniósł się do ataku terrorystycznego w Szwecji, który w ogóle nie miał miejsca. Według szwedzkiego Urzędu Bezpieczeństwa większość absurdalnych doniesień o Szwecji i Szwedach produkuje się w Rosji. Również w Polsce są one bardzo popularne, jak chociażby niedawna informacja podana przez prawicowe media o masowych emigracjach Szwedów do Polski, jako do ostatniego bezpiecznego kraju w Europie.

„Podobne sensacje od kilku lat można znaleźć w Internecie, a w Polsce, Rosji i na Węgrzech także usłyszeć w państwowej telewizji czy przeczytać w gazecie. Jest już na ten fenomen termin: Sweden smearing. Od angielskiego smear: paćkać, zamazać, obsmarowywać. Co ciekawe, w tych doniesieniach Szwecja jest krajem, w którym panuje jednocześnie pruski porządek i zupełne bezprawie, poprawność polityczna i zanik moralności.”

Stereotypowe postrzeganie danego społeczeństwa coraz częściej budowane jest na fake newsach. Artyści, wychodząc od tytułowych haseł zaczerpniętych wybiórczo z wypowiedzi Eisenhowera, badają zagadnienie stereotypu, który z jednej strony może być problematyczny, niewygodny, a z drugiej z czasem może stać się przewrotnym hasłem reklamowym, wykorzystywanym w promocji turystycznej. W świecie kultury digitalnej, alternatywnej rzeczywistości memów i virali, często pozornie niechlubne hasła można wykorzystać na korzyść promocji. Wystarczy wziąć pod lupę alko-turystykę młodych Europejczyków, której motorem są głównie tani seks i alkohol. Miejsce rezydencji artystów - Bytom jest miastem stereotypowo postrzeganym jako najgorsze w regionie, najbardziej zdegradowane zarówno materialnie, jak i społecznie. Parafrazując hasło określające niegdyś Skandynawów, przenosimy je na śląski grunt. W ten sposób artyści zaproszeni do projektu z trzech krajów: Polski, Wielkiej Brytanii i Szwecji odnoszą się do niechlubnych statystyk, w których przoduje dzisiejszy Śląsk, zderzają własne stereotypy z miejscowymi. Podczas pobytów w Bytomiu zastanawiają się też nad jego potencjałem turystycznym. Czy miasto, postrzegane poprzez stereotyp najgorszego w regionie, ma szansę stać się atrakcyjnym?

Wystawa powstała w ramach Projektu Parallax we współpracy z: Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach, Chelsea College of Art - London, Plymouth University, Valand Academy - University of Gothenburg.