Edee Dee (Edek Deskur), fragment improwizowanego utworu podczas spektaklu Zastanawiam się, reż. Joanna Pawlik.

Na wystawie wykorzystano fragmenty zwycięskiego spektaklu powstałego w ramach IV edycji programu Placówka, realizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.

Joanna Pawlik – artystka wizualna, absolwentka krakowskiej ASP (studia na Wydziale Malarstwa w latach 1994 -1999, dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka), W 2018 r. obroniła doktorat na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego imienia Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
Joanna Pawlik w swojej twórczości wychodzi od własnego, intymnego problemu niepełnosprawności, a następnie poszerza spektrum zagadnienia włączając do pokazu swoich prac działania artystów nieprofesjonalnych. Tworząc razem z innymi „ performerami życia” spójne wypowiedzi w postaci kuratorowanych przez siebie wystaw, jak i reżyserowanych spektakli, zmienia wydźwięk utworów amatorskich. Proces powstawania prac staje się w przypadku twórczości Pawlik równie ważny jak ich „autonomiczne” istnienie. Nawiązywanie relacji, przełamywanie barier, powtarzanie improwizowanych opowieści, jak również zwiększanie aktywności społecznej niepełnosprawnych znajduje się w centrum praktyki artystycznej Joanny Pawlik. Artystka dąży do zmiany, ułatwiania im swoistego „coming outu” rozumianego dosłownie jako wyjście z domu. Sama musiała zmierzyć się z „gapieniem”, kiedy po latach przeżywania wstydu, ujawniła swoją niepełnosprawność, upubliczniając osobiste prace artystyczne.
Pawlik jest autorką wielu wystaw indywidualnych: Performerzy życia, outsiderzy sztuki w Shefter Gallery Kraków (2018); Schron Bojowy w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu (2017); Czy to jest taki nierealny plan? – odsłona druga, Galeria Bielska BWA (2017); Balans, Bunkier Sztuki (2010), brała udział także w wystawach zbiorowych, m.in. Czujesz to?, Bunkier Sztuki w Krakowie (2018); Artyści z Krakowa. Generacja 1970-1979, Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie (2017). Jej prace pokazywano m.in. w Fotogalerie WUK, Wiedeń; DOX Contemporary Art Center, Praga. Laureatka nagród, wyróżnień oraz stypendiów, m. in.: nagroda główna na Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko 5 (2008), rezydencja 18th Street Arts Center, Santa Monica (USA, 2010), stypendium Młoda Polska (2010) stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008, 2013). Pierwsza nagroda w konkursie pt. „Placówka” ‐ realizacja autorskiego spektaklu w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, 2018. Jest także kuratorką projektów z artystami z kręgu Outisder Art, np. koncerty pt. Nie wasz się pisać oraz Podnoszę lampę w stronę złotych drzwi w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2016). Prace Joanny Pawlik znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych. Mieszka i pracuje w Krakowie.

Wystawa w ramach cyklu Służbówka
Służbówka to długofalowy projekt artystyczny. Jego nadrzędnym celem jest aktywizacja lokalnych społeczności poprzez wprowadzenie sztuki w ich codzienne życie. Kluczowy dla programu jest fakt potraktowania sztuki podczas procesu edukacji jako narzędzia działającego w rzeczywistym świecie. Odpowiada również na problem braku uczestnictwa w wydarzeniach w polu sztuk wizualnych i pokrewnych im dziedzin artystycznych dla mieszkańców miasta, szczególnie tych pochodzących z trudnych środowisk. Nazwa projektu pochodzi od miejsca, w którym docelowo są prezentowane efekty projektu: jednego z pomieszczeń CSW Kronika, będącego niegdyś pomieszczeniem dla służby. Wykorzystując je w tym celu oraz zachowując tę pierwotną nazwę, chcemy symbolicznie odwrócić role: pomieszczenie galerii ma pełnić funkcję służebną społecznościom wykluczonym, być miejscem, w którym będą one mogły wyrazić siebie w twórczy sposób. Z założenia projekt ma dawać głos społecznościom niesłyszalnym, defaworyzowanym, takim jak na przykład pewne grupy zawodowe o charakterystycznych problemach, mniejszości narodowe, długotrwale bezrobotni. Realizacja zadania polega na stworzeniu wystawy wokół problemu konkretnej grupy społecznej, wspólnie z jej przedstawicielami.