Je brûle Paris (Palę Paryż!)
Czego boi się Europa? I dlaczego zgadzamy się na grę w strach? Z lękiem i z mechanizmami polityki strachu będzie konfrontować wystawa Je brûle Paris przygotowana przez Stanisława Rukszę w Cité internationale des arts w Paryżu.
Miejsce: Cité internationale des arts, Paryż
(18, rue de l’Hôtel de Ville)
www.citedesartsparis.net
Wstęp wolny
Czas trwania: Od 1 do 10 września 2015
Wernisaż: 31 sierpnia 2015, godz. 18.00–21.00
Kurator: Stanisław Ruksza
Aranżacja wystawy: Łukasz Błażejewski
Artyści i artystki, między innymi: Soufiane Ababri, Jacek Adamas, ŁukaszBłażejewski, Bogna Burska, Maciek Chodziński & Maciek Salamon, Hubert Czerepok, Magda Fabianczyk, Zbigniew Libera, Darri Lorenzen, Michał Łagowski, Marina Naprushkina, Franciszek Orłowski, Joanna Rajkowska, Kristian Skylstad, Łukasz Surowiec, Grzegorz Sztwiertnia, Jerzy Truszkowski, Łukasz Trzciński, Andrzej Urbanowicz, Marek Wasilewski, Piotr Wysocki.
4 piętra przestrzeni wystawienniczej w centrum francuskiej stolicy zajmą prace współczesnych artystów i artystek wizualnych składające się na panoramę powszechnych lęków, obsesji i paranoi. Ekspozycja nie tylko porusza kluczowy dla współczesności temat,
ale również stwarza wyjątkową szansę na spotkanie perspektywy Europy Środkowej i Europy Zachodniej. Czy boimy się tak samo?
Je brule Paris! (Palę Paryż!) to wystawa – esej wizualny – złożona z prac artystów, dokumentacji i obiektów. Tytuł nawiązuje do apokaliptycznej powieści Brunona Jasieńskiego (1928) – polskiego futurysty, który po jej publikacji został deportowany z Francji i uzyskał azyl w ZSRR. W powieści młody, bezrobotny Francuz mści się na stolicy Francji za wykluczenie i poniżenie, jakiego doświadczył. Wykradłszy z laboratorium bakterie dżumy zaraża nimi wodę w miejskiej sieci wodociągów. W dniu święta narodowego, 14 lipca, do szpitali trafiają pierwsze ofiary epidemii. W odizolowanym mieście powstają odrębne, skłócone ze sobą narodowe republiki i powoli skazują się na zagładę. Wystawa odnosi się do stosowanej dzisiaj powszechnie polityki strachu. Żyjemy w epoce nadmiaru, również przesytu niepokojem. Symptomatyczne są powstające w ostatnich dekadach liczne wersje nadciągającego końca, nazwane przez Umberto Eco „laicką obsesją nowej apokalipsy”. Prace prezentowane na wystawie tworzą panoramę współczesnych lęków przed m.in.:
fantazmatem Obcego w społeczeństwie; skutkami niesłychanego przyrostu naturalnego (będącego w historii najczęściej zwiastunem nadciągającej liczebnej korekty ludzkości); wojną informacyjną; widmem radykalnej islamizacji; epidemią eboli i śmiercią; końcem kapitalizmu oraz deficytem wyobrażeń alternatywnej wizji przyszłości.
Wystawa odbywa się w ramach programu Place called Space, którego inicjatorem i głównym koordynatorem jest Fundacja Imago Mundi. Współorganizatorami wystawy są: CiteInternationale des Arts, Beton Salon w Paryżu i CSW Kronika w Bytomiu.
http://placecalledspace.org
Program Place called Space łączy rezydencje artystyczne, wystawy i warsztaty, budując nową jakość pomiędzy tymi działalnościami. Instytucje zaangażowane. Jak dotąd: Bétonsalon Paris, BWA Tarnów, BWA Sokół, Careof/DOCVA Milano, Cité Internationale des arts, Futura, HIT Gallery, Kronika Bytom, Kunsthaus Dresden, Meet Factory, Muzeum Narodowe w Krakowie, NGBK, Tranzit.sk.
Fotografia - Zbigniew Libera: People Burning Money (2013, Dzięki uprzejmości galerii Raster)
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.
- Wystawa
- 1‒10 września 2015