A Place Where We Could Go stanowi część międzynarodowego programu badawczego Projekt Metropolis współorganizowanego przez Fundację Imago Mundi i CSW Kronika w Bytomiu. Posługując się różnymi narzędziami sztuki współczesnej, podejmuje on dyskusję wokół naznaczonych stereotypami miejsc o skomplikowanej tożsamości, zagadnień języka, kwestii społecznych, architektury i przemian potransformacyjnych, wydobywając nowe lub zapomniane przestrzenie mentalne regionu, który staje się na czas projektu laboratorium sztuki.

MAGDA FABIAŃCZYK TAM, GDZIE MNIE NIE BYŁO

Magda Fabiańczyk przygotowywała się do realizacji projektu w Bytomiu Bobrku od ponad roku, początkowo zwiedzając okolicę, a od października odwiedzając romskich mieszkańców Bobrka w ich mieszkaniach. Pierwsze, zainicjowane przez Kronikę spotkanie, odbyło się w Szkole Podstawowej Nr 16, gdzie Fabiańczyk poznała Romkę - Angelę Mirgę, oraz prowadzącą Świetlicę Romską Agatę Kołodziejczyk. Obie przedstawiły Fabiańczyk złożoną sytuację okolicznych Romów, a Angela stała się 'przewodnikiem', wprowadzając artystkę w intymne środowisko Bobrka. Początkowo artystka poszukiwała zapomnianych przez Romów symboli kultury, z którą są utożsamiani. Zainspirowana słowami Mirgi oraz formą tradycyjnej spódnicy uszytej na planie koła, która istnieje obecnie jako relikt, gdyż młodsze kobiety chodzą w spodniach, a te starsze w modnych długich spódnicach, Fabiańczyk postanowiła przekształcić ją w obrus, który przykryje okrągły stół. Stół stanie się realnym miejscem spotkań Romów z przedstawicielami organów władzy w mieście. Spotkania odbędą się w Kronice, traktując galerię jako przestrzeń, w której możliwe jest zapoczątkowanie dialogu.

MAGDA FABIAŃCZYK (ur. 1980) - absolwentka Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach oraz Byam Shaw School of Art w Central Saint Martins w Londynie. Artystka wizualna, autorka instalacji, performerka. Jej prace były wystawiane m.in. w Rockefeller Centre For The Contemporary Arts w Dreźnie, The Pigeon Wing Gallery w Londynie, Happen Studio Gallery w Berlinie, Parku Rzeźb w Angelsbergu. Artystka jest zainteresowana pozycją artysty działającego na przecięciu wielu dyskursów, pracą ze społecznościami lokalnymi oraz dialogiem jako podstawowym elementem procesu twórczego.


ERLA S. HARALSDÓTTIR SPOOR

Erla S. Haralsdottir w swojej twórczości niejednokrotnie eksploruje otoczenie, w którym się znajduje. Wizyta na Śląsku zainspirowała ją do stworzenia cyklu wielkoformatowych obrazów. Jak sama przyznaje, jej pierwsze wrażenie zdominowały: poczucie nieprzystosowania, odczucie zniszczenia i zaniedbania. Wchodząc głębiej w tkankę miejsca artystka dostrzega wielowymiarowość, inspirujące warstwy historii i kultury. Seria obrazów artystki powstała na podstawie wykonanych przez nią fotografii, dotyczących z jednej strony bogatej sfery arystokratycznej, z drugiej sfery postindustrialnej: opuszczonych, zrujnowanych fabryk. Obie zostały połączone w jedną całość malarskiego tryptyku.

ERLA S. HARALDSDÓTTIR (ur. 1967) - artystka wizualna. Studiowała w Royal University College of Fine Arts w Sztokholmie, the New Genres Department w San Francisco oraz Valand School of Fine Art w Gothenburgu. W swej pracy używa różnych mediów: fotografii, rysunku i wideo, które niejednokrotnie łączy w animacje i kolaże. Częste motywy jej prac to: globalizacja, gentryfikacja i rasizm. Wystawiała swoje prace w m.in. Scandinavia House w Nowym Jorku, Moderna Museet w Sztokholmie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Skopje, Muzeum Historii w Singapurze, Muzeum Sztuki w Reykjaviku. Mieszka i pracuje w Berlinie i Reykjaviku.

LARS HOLDHUS & FREDERIK GRUYAERT AUTHENTIC POST-INDUSTRIAL EXPERIENCE

Podczas pobytu rezydencyjnego w Bytomiu Lars Holdhus i Frederik Gruyaert stworzyli koncepcyjny projekt przyszłości śląskich miast. Ich futurystyczna wizja, w postaci map uzupełnionych fotografiami, w przewrotny sposób koresponduje z unijnymi i lokalnymi programami rewitalizacyjnymi i polityką promocyjną miast i regionów.
Towarzyszący jej projekt poboczny: hodowanie lokalnie występujących roślin w sposób sztuczny, przyspieszający ich wzrost, również odnosi się do sztucznie wykreowanego na cele turystyczne miasta w mieście. Nawiązuje także do nafaszerowanego sterydami (na przykład w postaci dotacji unijnych) Śląska, regionu, który tylko dzięki zewnętrznej pomocy może liczyć na pewien wzrost gospodarczy, zmiany infrastrukturalne czy kulturalne.

LARS HOLDHUS (ur.1986) - artysta wizualny. Absolwent holenderskiej Gerrit Rietveld Academie i frankfurckiej Staatliche Hochshule für bildende Kunst, Städelschule. W swojej twórczości zajmuje się grą konwencji społecznych i subkultur, sytuacjami w których odrzucenie, wykluczenie i odmowa scala się w różne formy chaosu. Autor prac wideo, instalacji, w swej twórczości opiera się często na renderingach 3D, rysunkach, fotografiach i rycinach. Mieszka i pracuje w Berlinie.

FREDERIK GRUYAERT (ur. 1986) - artysta wizualny. Studiował w Instytucie Sztuki w Arnhem, Akademii Rietveld w Amsterdamie i Sint-Lukas w Brukseli. Używa fotografii, wideo i performance jako głównych narzędzi swojej praktyki artystycznej. Mieszka i pracuje w Antwerpii.

RAFAŁ JAKUBOWICZ PŁYTA

Projekt miał swoją częściową odsłonę w sierpniu 2013 r., kiedy artysta przeprowadzał spotkania konsultacyjne o charakterze warsztatowym z aktywistami organizacji związkowych na terenie aglomeracji.
Tytułowa Płyta jest odniesieniem do robotniczych wieców organizowanych w Zakładach Hipolita Cegielskiego w Poznaniu oraz przypomnieniem postaci legendarnego działacza związkowego Inicjatywy Pracowniczej Marcela Szarego (ur. 1964, zm. 2010). Praca Jakubowicza przywołuje historię Marcela Szarego oraz organizowanych w HCP Płyt, odnosi się do oporu robotników w Wielkopolsce i na Górnym Śląsku, prowokuje dyskusję o przyszłości ruchów robotniczych. Na wystawie podsumowującej projekt wykonana na Śląsku kopia oryginalnej płyty zostanie pokazana w przewrotnym kontekście instytucji artystycznej jako potencjalny obiekt wpisujący się w quasi-minimalistyczną estetykę komercyjnych galerii sztuki.
Projektowi towarzyszy film Magdy Malinowskiej Płyta, dokumentacja wystąpień Marcelego Szarego i odtworzenia nowej płyty na wystawę oraz teksty Jarosława Urbańskiego i Dariusza Zalegi.

RAFAŁ JAKUBOWICZ (ur. 1974) - artysta, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (Uniwersytet Artystyczny), gdzie obecnie jest zatrudniony na stanowisku adiunkta i prowadzi pracownię Sztuka w Przestrzeni Społecznej. Zajmuje się również krytyką sztuki, członek AICA.

PAWEŁ KULCZYŃSKI LAMENT

Projekt miał swoją odsłonę w gliwickiej Fabryce Drutu we wrześniu 2013 r., gdzie powstała rzeźba akustyczna, bazująca częściowo na chóralnym utworze z XVI wieku, Lamentacje Jeremiasza, angielskiego kompozytora Thomasa Tallisa.
Instalacja, złożona z pięciu gładkich rur-kolumn, o wysokości trzech metrów, ustawionych na planie okręgu, została zaaranżowana w hali produkcyjnej, której okna wychodzą na teren budowy trasy szybkiego ruchu w centrum Gliwic. W ten sposób częścią kompozycji automatycznie stały się dźwięki prac budowlanych, dochodzące z otoczenia budynku. Wykorzystane zostały również nagrania terenowe zrealizowane na terenie budowy gliwickiego odcinka Drogowej Trasy Średnicowej, która łączy górnośląskie miasta. Dźwięki te podążały fragmentami za linią melodyczną i harmoniami kompozycji Tallisa. Dodatkowo włączone zostały nagrania chóru i elementy syntetyczne, tworząc razem bogatą i eklektyczną pod względem brzmieniowym całość.
Dla Pawła Kulczyńskiego jest to praca bardzo osobista, dotycząca jego rodzinnego miasta, w którym na skutek nietrafionych decyzji samorządowych w ścisłym centrum, wzdłuż parków miejskich, rzeki i kampusu studenckiego powstaje trasa szybkiego ruchu, dzieląca i rozrywająca przestrzeń publiczną. Stąd też dwuznaczny tytuł instalacji: Lament.
Jak komentuje swój projekt artysta: "Obym się mylił i niech sprawy potoczą się inaczej, choć historia nie daje tu wielkiej nadziei. Dlatego pozostaje siąść i płakać, co też, za pośrednictwem mojej pracy, uczynię. Jest to bezsilny krzyk sprzeciwu wobec procesów, na które nie mam wpływu, a które dotykają mnie bezpośrednio."
Na wystawie w CSW Kronika projekt zaistnieje w postaci dokumentacji oraz koncertu artysty.

http://kronika.org.pl//wystawy/pawel-kulczynski-lament
https://soundcloud.com/pawel-kulczynski/lament-sound-sculpture

PAWEŁ KULCZYŃSKI (ur. 1978) - artysta dźwiękowy i eksperymentujący muzyk, autor koncertów plenerowych oraz instalacji dźwiękowych. W 2013r. wydał płytę pod pseudonimem Wilhelm Bras, jako tropajn koncertuje w przestrzeni publicznej, na nieużytkach, terenach poprzemysłowych i wiejskich. W muzyce porusza się w obszarach improwizowanej elektroniki, elektroakustyki, ambientu i noise'u. Studiował w ASP w Katowicach, pracował przy użyciu różnych mediów m.in. wideo i fotografii.

DARRI LORENZEN CAST HAND

Istotnym obszarem działania Lorenzen'a jest praca z materią, właściwościami jej powierzchni, pamięcią kształtów, jak i złudzeniami percepcji wizualnej odbiorcy. Podczas rezydencji na Śląsku artysta wielokrotnie odwiedzał pracownie rzeźbiarskie, oddziały odlewnicze. Powstała po tych wizytach rzeźba ? dłoń, jest elementem wyjętym z pierwotnego kontekstu, powielonym i przeniesionym w przestrzeń galeryjną. Artysta gra z historią: odlewnia działa od ponad dwustu lat, znaleziona dłoń była elementem pomnika niewiadomego pochodzenia (przywódca partyjny, papież ?). Jej ekspozycji w CSW Kronika będzie towarzyszyć projekcja wideo.

DARRI LORENZEN (ur. 1978) - artysta wizualny. Ukończył Royal Academy of Art i Royal Conservatoire Den Haag w Holandii i Kunsthochschule Berlin-Weissensee w Niemczech. Posługuje się różnymi mediami. W swojej pracy pracuje nad pojęciem przestrzeni, często wprowadzając w zastane sytuacje jedynie minimalne interwencje. Jego prace były wystawiane w takich galeriach jak: Savvy Contemporary w Berlinie, Kunsthalle Loppem w Belgii, National Gallery of Iceland, Grand Arts w Kansas City. Mieszka i pracuje w Berlinie i Reykjaviku.

ŁUKASZ SKĄPSKI oraz Ayuta, Rafał Bujnowski, Paweł Jarodzki, Łukasz Jastrubczak, Tomasz Kowalski, Piotr Kurka, Kamil Kuskowski, Mikołaj Małek, Malwina Rzonca, Wilhelm Sasnal, Grzegorz Sztwiertnia, Małgorzata Szymankiewicz PRZAJA MOIMU HAJMATOWI
zob. osobna informacja o projekcie Łukasza Skąpskiego

KRISTIAN SKYLSTAD BLACK UNDER SHOWER PAINTING

Na wystawie podsumowującej projekt A Place Where We Could Go Kristian Skylstad zaprezentuje część swoich prac powstałych w Bytomiu - mieście, którego nazwa w tłumaczeniu na język norweski oznacza "puste miasto". Abstrakcyjne obrazy, wykonane w różnych technikach, pozornie wyglądaja na efekt przypadku. Artysta naśladując proces ciemni fotograficznej wykonuje motyw palcem na papierze pokrytym atramentem, następnie wstawia dzieło pod strumień wody, prowokując reakcję płynącego tuszu z konkretnym wyobrażeniem stworzonym przez przeczucie. Powstałe w ten sposób niepokojące obrazy mogą być odczytywane jako lustro nastrojów, psychicznych wahań artysty zapadającego się w pustkę przestrzeni miasta, w którym się znalazł. Jak komentuje artysta: "te obrazy skupiają się na stracie, śmierci lecz także marzeniach".

KRISTIAN SKYLSTAD (ur.1982) - artysta wizualny, fotograf, galernik, kurator, prozaik, krytyk sztuki. Ostatnie trzy lata poświęcił na pracę nad pełnometrażowym dokumentem Przemoc ciszy, opowiadającym o następstwach wojny w Wietnamie. Od roku prowadzi galerię NoPlace (Oslo), wraz z Stian Gabrielsen, Petter Buhagen i Karen Nikgol.

ŁUKASZ SUROWIEC SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU 4

Szczęśliwego Nowego Roku 4 to kolejna odsłona długoterminowego projektu filmowego realizowanego przez artystę z grupą katowickich bezdomnych, zmierzającego do wypracowania nowych rozwiązań społecznych. Działanie Surowca dalekie jest od idealizowania i fetyszyzacji biedy, Innego etc., typowych dla wielu działań artystycznych, będących jedynie przykładem "miękkiej inżynierii", łagodzącej realny wydźwięk problemu. Artysta okazuje poczucie wstydu, samotność bezdomnych, zagrożenia (w tym śmierć przez zamarznięcie czy pożar budynku), ale i wyrazistą świadomość własnej pozycji społecznej oraz marzenia o własnym domu, w którym raczej nie przyjdzie im zamieszkać.
W nowej odsłonie Szczęśliwego Nowego Roku 4 artysta pomaga remontować bezdomnym
zdewastowany pustostan w pobliżu wiaduktu DTS i organizuje z nimi plenerowy pokaz filmowy, rodzaj kina letniego dla bezdomnych.

ŁUKASZ SUROWIEC (ur. 1985) - artysta wizualny. Używa różnych mediów. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i Poznaniu oraz w Berlinie (Universität der Künste). Brał udział w 7. Berlin Biennale. Wystawiał m.in. w De Garage - Cultuurcentrum w Mechelen, Kalmar konstmuseum, CSW Kronika w Bytomiu, Galerii Whitechapel w Londynie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Bunkrze Sztuki w Krakowie i Instytucie Sztuki Wyspa w Gdańsku. Mieszka i pracuje w Bytomiu.

--------------------------------------------------

Celem kilkuletniego programu Projekt Metropolis jest odkrywanie równoległych, istniejących obok siebie, miast w mieście, regionów w regionie. Czy bowiem znamy rzeczywiście obraz regionu? Czy jest on jeden, a może raczej jest ich wiele? Szereg nakładających się na siebie, przenikających obrazów: życzeniowych, ale i niechcianych, bazujących na tradycji, ale i wyraźnie od niej się odcinających. Podobnie wiele perspektyw: społecznych, ekonomicznych, historycznych, obyczajowych, politycznych.... Podsumowanie Projektu Metropolis będzie stanowiło największą dotychczas wystawę o regionie Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego i zostanie otwarta pod koniec 2014 roku.

A Place Where We Could Go jest częścią programu Projekt Metropolis i jest realizowany w partnerstwie z Icelandic Art Center, Reykjavik Art Museum i Kunsthall Grenland.

A Place Where We Could Go jest finansowane w ramach programu Promowanie różnorodności kulturowej i artystycznej w ramach europejskiego dziedzictwa kulturowego finansowanego z funduszy EOG pochodzących z Islandii, Lichtensteinu i Norwegii oraz środków krajowych.

http://www.projektmetropolis.pl
http://aplacewherewecouldgo.blogspot.co.uk

kurator/curator: Stanisław Ruksza
koordynacja / coordination: Martyna Tecl-Reibel, Łukasz Trzciński
współpraca / cooperation: zespół Fundacji Imago Mundi i Kroniki / Imago Mundi Foundation and Kronika team: Agata Cukierska, Radosław Ćwieląg, Agata Gomolińska-Senczenko, Katarzyna Kalina, Katarzyna Maniak, Daria Maślona, Ola Matuszczyk, Magda Sokalska, Łukasz Szymczyk, Agata Tecl-Szubert, Magda Uliczka, Paweł Wątroba, Katarzyna Wojtasiewicz, Marcin Wysocki.