Katarzyna Bochenek. Wiele pytań, mało odpowiedzi
Wystawa Katarzyny Bochenek jest wyborem prac powstałych w ramach cyklu Wiele pytań, mało odpowiedzi. W Kronice przybiorą formę plakatów i murali, czerpiących z estetyki szablonu, obrazowego haiku, poezji wizualnej, quasi-rewolucyjnych czy anarchistycznych emblemów.
Jak komentuje artystka: „Dla mnie to ciągle zbiór nieskończony, bo w tych małych obrazkach notuję swoje refleksje na bulwersujące mnie tematy, protestuję przeciwko nadużywaniu ważnych słów, definiuję swoje poglądy, a czasami pokazuję co mnie śmieszy. To zajęcie bez końca, bo ciągle jeszcze mam wiele tematów, do których szukam odpowiednich słów i obrazów, mogących w prostej formie zawrzeć moją opinię. Celowo wybrałam dla stworzenia stylistykę szablonu, który od wielu lat towarzyszy nam jako graffiti. Szablon jest kojarzony z protestem. Sprawia, że moje obrazki mogą być powielane na wiele sposobów i w wielu formach, np. jako graffiti na ulicy, plakat, nadruk na koszulce.
Tytuł bezpośrednio nawiązuje do jednego z haseł majowej rewolucji obyczajowej z roku 1968 r. - Stare pytania, nowe odpowiedz. Od tamtych czasów wiele się zmieniło w sposobie rozumienia świata i relacji pomiędzy ludźmi, ale jedno pozostało niezmienne: każde pokolenie chce redefiniować świat otaczających je pojęć. Dla mnie taką próbą redefinicji najważniejszych pojęć jest seria małych grafik zaprojektowanych do wykonywania metoda szablonu, w których zawarłam kilka kluczowych dla naszych czasów pojęć. Grafiki te odnoszą się do relacji jakie powstają pomiędzy współczesnym człowiekiem, a wartościami, społeczeństwem, drugą płcią, ekonomią, instytucjami takimi jak państwo. Każda z tych grafik zbudowana jest z krótkiego hasła zaczerpniętego ze świata ludowych powiedzeń, sloganów reklamowych, czy znanych cytatów, oraz ideogramu. Razem, słowo i obraz tworzą mały znak, jakiego można użyć na plakacie, szablonie namalowanym na murze lub umieszczonym w formie nadruku na koszulce. W każdej tej postaci jest to mój osobisty komentarz do zastanej rzeczywistości, a zarazem pytanie zadane widzowi.
Zaczęłam tworzyć protesty/pytania kiedy zdałam sobie sprawę, jak małe, codzienne manipulacje słowne mają wpływ na poziom dyskusji publicznej na ważne tematy. I jak bardzo nasi medialni dyskutanci, niezależnie od opcji politycznej, społecznej, politycznej, a także tematu dyskusji skupiają się na samym sporze, a nie na uzyskaniu porozumienia. To skupienie powoduje, że dla dobra sprawy nawet osoby definiujące się jako idealiści potrafią w dyskusji naginać swoją ideologię do granic wytrzymałości.
Uważam, że małe kłamstwa są zjawiskiem dla nas tak powszechnym, że prawie niedostrzegalnym. Razi mnie, kiedy pani w sklepie nie mogąc wydać grosika mówi «jestem pani winna» bo nigdy go nie oddaje. Chciałabym, żeby nikt nie używał powiedzenia: «powiem panu szczerze», bo czy oprócz tego nie jest się szczerym? Nie mówmy: «obiecuję, że to zrobię» bo to sugeruje, że samo «zrobię» nic nie znaczy. Razi mnie, kiedy w języku zaczyna dominować ta forma zakłamania, bo to jest przekładalne na nasze postępowanie i zjawiska dużo większe, takie jak publiczne spory na ważne tematy”.
Prace Katarzyny Bochenek sytuują się pomiędzy sztukami wizualnymi i literaturą. Prezentowana na wystawie część cyklu złoży się na przygotowywaną książkę. Z powodu ścisłego powiązania tekstu z graficznym wyobrażeniem artystka nazywa ją tomikiem poezji wizualnej, w którym poprzez obraz, słowo nabiera dodatkowych, "bardziej pojemnych", mataforycznych znaczeń. Książka będzie także zawierać opinie zaproszonych gości na temat wątków, jakie porusza w swoich pracach, a także przypadkowe teksty m.in. akcje spamerskie w internecie. Teksty te staną się uzupełniającym materiałem do grafik.
Kolejnym zamierzeniem projektu jest stworzenie serii koszulek z pracami. „To kurtka ze skóry węża. Jest symbolem mojej indywidualności i mojej wiary w wolność jednostki” - mówi Sailor, bohater filmu Dzikość serca w reżyserii Davida Lyncha.
Katarzyna Bochenek dodaje: „Nigdy nie założyłabym na siebie ubrania z napisem, z którym się nie zgadzam. Tymczasem nosimy koszulki z nazwami wielkich korporacji, sloganami reklamowymi znanych firm lub z obrazkami, które nam się po prostu przypadkowo trafiły. [...] Człowiek, który założy taką koszulkę staje się głosicielem swojej prywatnej prawdy, a jednocześnie fragmentem olbrzymiej galerii moich prac, nadając im swoje indywidualne znaczenie”.
Katarzyna Bochenek - artystka wizualna. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Katowicach. Uprawia projektowanie graficzne. Pochodzi z Bytomia, przez wiele lat była zawodowo związana z CSW Kronika. Mieszka w Linzu.
