Piotr Bujak & Dominik Stanisławski. Hortus Conclusus

Hortus Conclusus (z łac. „Ogród Zamknięty”*) to, jak to sami autorzy określają, instalacja w duchu konceptualizmu wyciosanego siekierą z elementami recyklingu, na którą składa się seria bardzo syntetycznych i łatwych do wykonania w warunkach domowych obiektów.

 

Materiałem źródłowym dla tego projektu jest zjawisko ekskluzywności arbitralnie wydzielanych obszarów w skupiskach ludzkich, ze szczególnym uwzględnieniem wygrodzonych przykościelnych terenów zielonych i coraz częściej spotykanych w miastach osiedli zamkniętych.
Przestrzenie o takim charakterze utrwalają niebezpieczne fantazmaty o ufortyfikowanej sielskiej krainie dla wybranych, a bezkrytyczne racjonalizowanie podziałów wspólnotowej infrastruktury prowadzi do podważania sensowności jej istnienia i w efekcie pogłębia wtórną segregację.

* tym terminem określano też sposób przedstawiania sceny Zwiastowania w malarstwie średniowiecznym i renesansowym.


Piotr Bujak
(ur. 1982) - artysta interdyscyplinarny, poruszający się pomiędzy sztuką video, instalacją i sztuka obiektu, autor tekstów i aktywista. Często eksperymentuje z przedmiotami znalezionymi i produktami konsumenckimi. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz San Francisco Art Institute w USA. Stypendysta fundacji Fulbrighta oraz rządu Japonii. Aktualnie doktorant Wydziału Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Wychowanek Lynn Hershman i Stephanie Syjuco. Zainteresowany łączeniem punkowej kultury kontestacji, minimalizmu, konceptualizmu, neoawangardy i dyskursu krytycznego. Opierając na strategiach Low Budget, Quick and Dirty, Do It Yourself i Hit and Run, w swojej pracy twórczej zajmuje się zagadnieniami związanymi z patologiami neoliberalizmu, przemocą, tożsamością, dziedzictwem kulturowym i polityką.

Dominik Stanisławski (ur. 1979) - artysta wizualny. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie, gdzie kończy pracę nad doktoratem pod opieką prof. Grzegorza Sztwiertni. Wcześniej studiował filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracuje na macierzystym wydziale jako asystent w II Pracowni Interdyscyplinarnej. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się działaniami z pogranicza analogowych i cyfrowych mediów rejestrujących i przetwarzających obraz, a także sztuką obiektu i coraz częściej instalacją i działaniami performatywnymi. Centralną osią jego poszukiwań jest kategoria wypadku (kraksy) w kontekście rozumianej po darwinowsku ewolucji produktów kultury w postinternetowej rzeczywistości.

  • Wystawa
wróć do: Wystawy / 2016